Verse 2

ஓம் ஸத்குரு ஸ்ரீ சேஷாத்ரி ஸ்வாமிகள் திருவடிக்கே

Verse 2:

பாசம் பரஞ்சோதிக் கென்பாய் இராப்பகல் நாம்

பேசும் போதெப்போதிப்  போதார் அமளிக்கே

நேசமும் வைத்தனையோ

நேரிழையாய் நேரிழையீர

ஏசுமிடம் ஈதோ விண்ணொர்கள் ஏத்துதற்குக்

கூசுமலர் பாதம் தந்தருள வந்தருளும்

தேசன் சிவலோகன் தில்லைச் சிற்றம்பலத்துள்

ஆரேலோர் எம்பாவாய்

    
          pAcham paranychOdik kenbAy irAppakaln^Am
      pEchumpO dheppOdhip pOdhAr amaLikkE
          n^Echamum vaiththanaiyO n^ErizaiyAy n^ErizaiyIr
      chIchi ivaiyuny chilavO viLaiyAdi 
          Echum idamIdhO viNNOrkaL EththudhaRkuk
      kUchu malarppAdhan^ than^dharuLa van^dharuLum
          thEchan chivalOkan thillaichiR RambalaththuL
      IchanArk kanbAryAm ArElOr empAvAy

(the group of friends, addressing the girl who cannot be roused from bed):

Fair Maiden, adorned with the prettiest of jewels, You say you have pledged your heart to the Effulgent One; swearing your affections to Him, by day and night, singing His Glory…

Has your heart grown fonder of your flower-strewn bed?

(the girl who does not rise from her bed, to her friends):

“Fair Friends, – is this fair of you to trifle thus, at this spot, at this moment?”

The Lord Gods of the Universe, who had been yearning to have a glimpse of His Divine Feet, have been blinded by their Supreme Radiance! Our Lord comes to us to Grace us with a glimpse of His Beautiful Lotus Feet…

The Lord of the kingdom of Shiva, the Lord of Thillai! How much we do adore Him, Love Him! Please dwell upon our words, upon the Love of our Lord….

“சேஷனும் பக்தர்களும்” verse: 52

(27^th. September, 2009 – 11:08 a.m.)

“சேஷனைக் கன்டோம்”

கண்டேன் சேஷன் மலர்பாதம்,
கண்டதுமே எல்லா கர்ம வினைகளும்
காணாமல் போனதே!
கண்கண்ட தெய்வமாம் சேஷனை,
கண்ணார கண்டவருக்கு,
கர்ம வினை கட்டவிழ்ந்து போகுமே!

Beheld I, the Lotus Feet of Lord SeshaNatha!

And as I did, disappeared all my sin and suffering…

He is freed from suffering and bondage,

who beholds our Lord

in craving, in ecstasy…

SeshaNatha, our Deity

Who grants us His Divine Vision…